Je weet dat het Npk afgelopen is...

Wanneer de prijzen weer zijn uitgereikt, de vlaggen zijn gestreken en de vrachtwagens en aanhangers weer geladen zijn.
Dit 92ste NPK kende een bijzondere sluiting. Het hele kamp hebben we perfect kampweer gehad, zonnetje, niet te warm, beetje wind, verkoeling in de schaduw. Dit was het weer tot de laatste sluiting, die bij de Explorers. Tijdens de sluiting begon het te regenen en te onweren. De sluiting werd gepauzeerd met de verwachting dat het een buitje was. Dat buitje bleek een wolkbreuk van een paar uur. De paden liepen onder en er stonden zwembaden in het gras. Voor het eerst in de geschiedenis van het Noordelijk Pinksterkamp (in ieder geval in de Marnewaard) was het nodig om een rijverbod in te stellen. Auto’s kwamen vast te zitten en het terrein was niet meer begaanbaar.

De nog aanwezige scouts maakten er het beste van. Schuilen in tenten, tosti’s bakken en liedjes zingen. De meest creatieve manieren om toch droog van A naar B te komen werden bedacht. De leukste is toch wel de wandelende Hudo tent (voor de niet scouts onder de lezers: een klein, hoog, vierkant tentje waar tijdens het kamp de porta potti in staat). 

Scouts zijn gelukkig voor geen gat te vangen. Toen de bui minder heftig werd na een uur of 2 is met man en macht gewerkt om de paden weer begaanbaar te maken door ze leeg te pompen en van rijplaten te voorzien. Het afbreken van de kampterreinen kon weer door, de keuken zorgde ervoor dat de mensen die nog niet gegeten hadden toch nog een voedzame maaltijd kregen (broodje bal met een toetje en een mandarijn, de aardappels en bietjes konden echt niet meer) de Flamingo werd van stal gehaald en er werd getest of het water hoog genoeg stond om even rond te dobberen.

Binnen een uur na het stoppen van de bui werd het sein gegeven dat er weer gereden kon worden. De zandgrond had het water op het gras snel laten verdwijnen, de paden naar de uitgang waren leeggepompt en van rijplaten voorzien. De uittocht naar huis kon weer door. 

Het einde van een geweldig kamp, met een bijzonder einde wat weer een hoop goede verhalen heeft opgeleverd. Het hele kamp heeft weer laten zien hoe creatief scouts zijn in alle omstandigheden en dat ook een wolkbreuk slechts een tijdelijk ongemak is maar de pret niet hoeft te drukken.

Vier uur later dan gepland konden scouts en hun ouders het terrein weer verlaten, zeker met een goed verhaal. Tot volgend jaar, met nog meer mooie verhalen!

.
.
Scouts

Pinksterblom

Pinksterblom nieuwsbrief
Pinksterblom 1ste editie

100 jaar noordelijk pinksterkamp

100 jaar geleden op 10 mei 1924 werd voor het eerst een Noordelijk Pinksterkamp georganiseerd. Bij dit eerste kamp in Diever waren 4 noordelijke scoutinggroepen aanwezig. Dit waren groepen uit Appingedam, Groningen, Assen en Winschoten, steeds meer noordelijke groepen sloten zich aan. Het kamp groeide al snel met 500 deelnemers in 1939. Tijdens het eerste NPK na de tweede wereldoorlog kamen zelfs meer dan 1500 scouts bij elkaar. Dit was ook het eerste NPK in het Kniphorsterbos bij Anloo. Sinds 1998 wordt het kamp georganiseerd op het huidige terrein in de Marnewaard. Nu, 100 jaar later doen 3800 scouts mee. (bron: Wil de Boer photography) Door de jaren heen is de nodige informatie over het kamp vastgelegd en opgeslagen in verschillende archieven. Ons eigen archief op deze site gaat niet zo ver terug. Meer weten over hoe het er vroeger aan toe ging? Breng dan bijvoorbeeld een bezoek aan het Groninger archief  

Een tijd van komen en een van gaan

Deelname aan het Noordelijkpinksterkamp is voor jong en oud. Dit kamp namen twee iconen afscheid: Wim en Jeanette Beck. 

Zolang de meesten van ons zich kunnen herinneren is Wim de penningmeester en elk jaar opnieuw stonden de deelnemers voor hem, Jeanette en hun team in de rij. Dat hier ook enige noodzaak aan zat omdat je anders geen eten kon halen bij de keuken mag de pret natuurlijk niet drukken.

Tijdens het kamp en door het jaar heen bewaakte Wim het financiële fort. Soms wat mopperend, vaak met een lach en altijd behulpzaam. Als vaste klant werd je herkend en had Wim de gegevens al klaar staan voor je wat kon zeggen (wanneer de computer meewerkt).

Het afscheid vond plaats in stijl, Een rondje over het middenterrein op een relax bank waarbij ze van verschillende groepen applaus kregen. En helemaal weg zijn jullie niet, we wachten op de kavelverkoop aan de Wim Beck Boulevard en aan de J. Beckstraat voor een eersterangs plekje, met huisnummer, op de volgende NPK’s.

Wim en Jeanette, vanaf deze plek namens alle deelnemers van al die jaren heel hartelijk bedankt!

Het 92ste NPK in het nieuws

In het Nieuws over het weer