We zijn in het jaar 1225. Marnewaria is een plek van contrasten. Aan de ene kant een dorp met een bloeiende economie, en aan de andere kant een volk dat nauwelijks de vruchten plukt van haar eigen arbeid. De afgelopen jaren hebben geleid tot ongekende welvaart – althans, vooral voor de Koning. Als absolute machthebber beslist hij in zijn eentje over de belastingpercentages en hoe die rijke schatkist wordt besteed. Helaas investeert hij dat geld niet in bruggen, markthallen of een degelijke riolering voor het dorp. Nee, alles gaat op aan zijn onverzadigbare behoefte aan entertainment.

Deze Koning is een waar feestbeest. Dag in, dag uit organiseert hij de meest extravagante feesten. Karrenvrachten gebraden varkens worden binnengereden, zijn neef Hertog Jan levert een oneindige hoeveelheid bier, ingehuurde topchefs uit verre landen en hofnarren die TikTok-dansjes opvoeren totdat ze letterlijk niet meer op hun benen kunnen staan. Het volk? Ach, die zijn er alleen om de schatkist te vullen. Voor de Koning zijn ze niet meer dan een anonieme massa die voor geld in het laatje zorgen.

Op een druilerige ochtend verzamelen de gilden zich op het dorpsplein, direct aan de voet van het koninklijke kasteel. De Schippers, Brouwers, Handelaren, Mijnwerkers en Boeren staan schouder aan schouder – elk met hun eigen eisen. Hun boodschap is duidelijk: “We pikken het niet meer! Geen goudstukken meer voor uw feesten!”

De Koning, is er niet van onder de indruk en beveelt zijn adviseurs de ontregelingen op te lossen. De adviseurs stellen voor om een eenmalige begrotingsmeevaller van 100.000 marnemunten te verdelen onder de vijf belangrijkste gilden. “Dat zal de boel wel sussen,” zeggen ze tegen elkaar, opgelucht. Maar al snel blijkt dat hun plan geen vrede, maar nóg meer ruzie veroorzaakt.

Elke gilde vindt namelijk dat zij het meest bijdragen aan de welvaart van Marnewaria. Een eerlijke verdeling van het geld doet geen recht aan die bijdrage. Iedere gilde vindt dat zij het grootste deel van het beschikbare geld zou moeten krijgen. Daarop wordt het volgende bedacht: Elke gilde krijgt de kans om zijn waarde te bewijzen. Elk van hen bedenkt een krachtmeting die hun vakmanschap laat zien. Iedere gilde zal deelnemen aan die krachtmetingen. Voor iedere krachtmeting zijn marnemunten te verdelen. De winnaar krijgt het meeste, nummer 2 iets minder enz. De Marnemunten bewaren de gilden in hun eigen meegebrachte goudkisten/spaarpotten.

Subkamp 1: Rood – Schippers

Subkamp 2: Geel – Brouwers

Subkamp 3: Groen – Boeren

Subkamp 4: Roze – Handelaren

Subkamp 5: Blauw – Mijnwerkers